Afgelopen week liep ik weer rond op Zorg&ICT, dit jaar vergezeld van een collega uit de wereld van de overheids IT governance (www.audittrail.nl). Verbazing en kritiek moet je tenslotte structureel blijven organiseren, om scherp te blijven.
Ook dit keer weer viel mij op dat aanbieders weinig moeite lijken te doen om met hun professionaliteit opdrachtgevers extra toegevoegde waarde te leveren.
Zo was daar die grote EPD-jongen die o zo blij was dat hij nu niet meer met die lastige IT-bengels in het ziekenhuis hoefde te spreken, maar rechtstreeks bij de specialisten aan tafel kon zitten. En dan als een aapje zijn orderboekje kon vullen zeker. U vraagt, wij draaien en als de beheersorganisatie, de systeemarchitectuur of het zorgpad niet aansluiten, verbaasd zijn dat er weer een ‘IT’-project mislukt is.
Ook bracht de nieuwe norm NEN7510:2010 over informatiebeveiliging weinig reacties te weeg. Terwijl daarin toch een geheel nieuwe methodiek voor de zorg wordt geintroduceerd, namelijk computersysteem validatie volgens GAMP5 (zie www.ispe.org) Dat is geen IT-ontwikkelaars-speeltje maar een methode om vast te stellen dat je voldoet aan vooraf opgestelde eisen van zorgproces ondersteuning.
Daar waar zorgbestuurders al de handen vol hebben aan kwaliteitsindicatoren, financiering, zorgverzekeraars, personeelstekorten etc. zouden ze niet ook nog eens de cowboys van de grote softwarehuizen in de gaten moeten houden.
Dus geen partnerships tbv software-ontwikkeling opdringen, geen stand-alone systeempjes verkopen, geen maatwerk per specialisme, geen verkenningsreisjes over de aardbol maar gewoon standaardconfiguraties aanbieden, 80/20, op basis van standaardnormen, met geborgde en aantoonbare kwaliteit van software ontwikkeling. Er is nog genoeg te doen.
